پراکسیداسیون لیپیدی بزاق در بیماران مبتلا به لیکن پلان دهانی

 زمینه: لیکن­ پلان دهانی یک وضعیت التهابی با علت ناشناخته است. گونه­های اکسیژن واکنشی و رادیکال­های آزاد ممکن است نقش مهمی در بیماری­زایی این عارضه ایفا کنند.  هدف: مطالعه به منظور مقایسه پراکسیداسیون ­لیپیدی بزاق در بیماران مبتلا به لیکن­ پلان دهانی با افراد سالم انجام شد.  مواد و روش­ها: این مطالعه مورد- شاهدی در سال­های 93-1392 در دانشکده دندان­پزشکی زاهدان انجام شد. نمونه بزاق غیرتحریکی 30 بیمار مبتلا به لیکن پلان دهانی و 30 فرد سالم که از لحاظ سن و جنس همسان شده بودند، جمع­آوری و به آزمایشگاه انتقال داده شد. محصولات پراکسیداسیون­ لیپیدی بزاق این افراد به روش اسید تیوباربیتوریک واکنشی محاسبه و داده­ها با آزمون آماری من­ویتنی تحلیل شدند.  یافته­ها: میانگین پراکسیداسیون ­لیپیدی بزاق در افراد مبتلا به لیکن­ پلان دهانی ( 63/0 ± 57 /1 میکرومول ) به طور معنی­داری بیش­تر از افراد سالم ( 77/0 ± 2/1 میکرومول ) بود . میانگین پراکسیداسیون ­لیپیدی بزاق در زنان مبتلا به لیکن ­پلان دهانی ( 67/0 ± 67 /1 میکرومول ) نیز به ­طور معنی­داری بیش­تر از زنان سالم ( 82/0 ± 16/1 میکرومول ) بود.  نتیجه­گیری: با توجه به یافته­ها، به نظر می­رسد میزان پراکسیداسیون ­لیپیدی بزاق در افراد مبتلا به لیکن­ پلان دهانی بیش­تر از افراد سالم است.